Παρασκευή, Μαρτίου 16, 2007
Babelogue ή Βαβυλογία...
Αγαπητοί Hracker και Christophorus,

Ήρθε η στιγμή να σας ανακοινώνω ότι
ΤΕΛΕΙΩΣΑΜΕ ΑΠΟ ΦΙΛΟΤΙΜΟ, σταματήστε επιτέλους να χτυπάτε εκεί!!! :))


Επειδή, ωστόσο, δεν έβγαλα την ανακοίνωση έγκαιρα, τιμώ την πρόσκλησή σας, θεωρώντας τη ως δείγμα βαθειάς συμπάθειας, ειλικρινούς αγάπης, άνευ όρων αποδοχής, φροντίδας και νοιαξίματος. Θα προτιμούσα να σας μαγείρευα κάτι σε ένδειξη ανταπόδοσης των παραπάνω συναισθημάτων, αλλά ελλείψει δυνατότητας συνάντησης σε χώρο όπου το φαγητό θα είναι κάτι παραπάνω από λέξεις, περιορίζομαι σε ό,τι μου ζητήσατε (ή, έστω, περίπου):



I haven't fucked much with the past, but I've fucked plenty with the future. Over the skin of silk are scars from the splinters of stations and walls I've caressed. A stage is like each bolt of wood, like a log of Helen, is my pleasure. I would measure the success of a night by the way by the way by the amount of piss and seed I could exude over the columns that nestled the P.A. Some nights I'd surprise everybody by skipping off with a skirt of green net sewed over with flat metallic circles which dazzled and flashed. The lights were violet and white. I had an ornamental veil, but I couldn't bear to use it. When my hair was cropped, I craved covering, but now my hair itself is a veil, and the scalp inside is a scalp of a crazy and sleepy Comanche lies beneath this netting of the skin. I wake up. I am lying peacefully I am lying peacefully and my knees are open to the sun. I desire him, and he is absolutely ready to seize me. In heart I am a Moslem; in heart I am an American; in heart I am Moslem, in heart I'm an American artist, and I have no guilt. I seek pleasure. I seek the nerves under your skin. The narrow archway; the layers; the scroll of ancient lettuce. We worship the flaw, the belly, the belly, the mole on the belly of an exquisite whore. He spared the child and spoiled the rod. I have not sold myself to God.


*Αν δε βρίσκετε τις λέξεις που μου δώσατε, read between the lines. Όλες εκεί είναι... ;)




 
posted by Filomila at 04:31 | Permalink |


23 Comments:


  • At 17/3/07 07:11, Blogger hracker

    >δείγμα βαθειάς συμπάθειας,
    >ειλικρινούς αγάπης, άνευ όρων
    >αποδοχής, φροντίδας και
    >νοιαξίματος.

    Τώρα αυτό, μπορεί και να είχε αστεϊσμό που δεν πέρασε το φίλτρο της οθόνης μου. Πάντως από την μεριά μου, το ότι δεν σχολίασα που blogάριζες χωρίς να κάνεις aknowledge την πρόσκλησή μου, συνέπεια συμπάθειας και αποδοχής ήτανε.

    btw, το αυτοκίνητο μου ήταν προφανές. Τα υπόλοιπα δεν τα έψαξα.

     
  • At 17/3/07 20:34, Blogger Filomila

    Αγαπητέ (δίχως αστεϊσμό) hracker,

    με προβλημάτισε το σχόλιό σου.

    Ξεκίνησα να σου γράφω ένα κατεβατό για να σου δώσω να καταλάβεις ότι πρόθεσή μου δεν ήταν επιδεικτικά να αδιαφορήσω για την πρόσκλησή σου.

    Τελικά, μου αρκεί και μόνο το ότι σου φάνηκε αγενής η συμπεριφορά μου και σε έκανα να αισθανθείς άσχημα.

    Ζητώ συγνώμη κι εύχομαι να καταλάβεις ότι "εδώ μέσα" και "εκεί έξω" κυκλοφορώ με την καλή πρόθεση αγκαλιά. Ίσως καμιά φορά να φιλτράρεται από την οθόνη και να μην είναι ευδιάκριτη...

     
  • At 17/3/07 20:46, Blogger Filomila

    Κι αφού, λοιπόν, δεν θέλησες να μπεις στον κόπο να ψάξεις να βρεις τις λέξεις που ο ίδιος μου έδωσες, στις παραθέτω έτοιμη τροφή:

    Η αγάπη του... το (γρήγορο) αυτοκίνητο... τον έφερε ως εδώ για ένα κυκλάμινο. Η δική μας Πράγα, το φως. Και μετά, ποτάμι...διαμαντάκια στα μάγουλά μου.


    Μπορείς να γελάσεις, μπορείς να κλάψεις. Και τα δύο θεωρούνται αναμενόμενες αντιδράσεις σε μια τέτοια "ποίηση"!

     
  • At 17/3/07 20:53, Blogger Filomila

    Αγαπημένε Mithradir (Christophorus),

    (με πληγωμένη περηφάνια) παραθέτω και τις δικές σου λέξεις έτοιμη τροφή, να μην αφήσω κανέναν παραπονεμένο:

    Ο γάτος της ζωής μου, καθισμένος στην άμμο της σελήνης, παίζει με τα άστρα βιολοντσέλο.


    [Παράβαλε εδώ σημείωση από σχόλιο προς hracker] :)

     
  • At 17/3/07 21:11, Blogger Filomila

    Τέλος (και σας ξεχρεώνω όλους!), Mickey,

    Ο πόντικας στη Φινλανδία - νύχτα αξημέρωτη, νύχτα σπαρμένη μάγια, νύχτα σπΕρμένη σεξ... Καλύτερα να σου βγει η ψυχή παρά το όνομα!


    Αφιερωμένο αποκλειστικά! :)))

     
  • At 17/3/07 22:53, Blogger hracker

    Αχ ρε filomilaκι!!
    ΔΕΝ χρειάζεται να επιχειρηματολογείς για την προδιάθεσή σου.

    Τώρα κάνε μου μια χάρη και πρόσεξε τα ακόλουθα:
    1) στη ΜΕΝΣΑ δε με παίρνουν ούτε κι αν λαδώσω το θυρωρό (λόγω iq ραδικιού) :-)
    2) στο Επειδή, ωστόσο, δεν έβγαλα την ανακοίνωση έγκαιρα, τιμώ την πρόσκλησή σας, θεωρώντας τη ως δείγμα βαθειάς συμπάθειας, ειλικρινούς αγάπης, άνευ όρων αποδοχής, φροντίδας και νοιαξίματος., το "επειδή" ΔΕΝ το διάβασα, λόγω (1).
    3) λόγω του (2), νόμισα ότι γενικά θεωρούσες πως οι προσκλήσεις μας ήταν δείγμα συμπάθειας κλπ κλπ κλπ.
    4) όταν κανείς έρχεται στον "τόπο" σου, η μύτη του πιάνει το άρωμα ενός ανθρώπου γοητευτικού (εσού).
    5) λόγω του (4) έμπενα στο blog σου κάθε μέρα ψάχνοντας την ιστοριούλα σου.
    6) Λόγω του (5), κάποια στιγμή σκέφτομαι "ρε συ ασχολείται με το blog αλλά δε γράφει ιστορία." Το ότι ΔΕΝ το πήρα προσωπικά ήταν κάτι που με χαροποίησε (εμένα για εμένα). Χάρηκα επίσης όταν έκανα στην άκρη και την "πονηρή" τάση να σου αφήσω μια "διακριτική" υπενθύμιση. Όσο διακριτική κι αν ήταν, θα ήταν πίεση για εσένα. Χάρηκα που δεν υπέκυψα στον στιγμιαίο πειρασμό να σε πιέσω αφήνοντας ένα "ευφηολόγημα" για "υπενθύμιση" (επίσης λυπήθηκα ενθυμούμενος ότι σε άλλο blog, στο προηγούμενο παιχνίδι, την άφησα την υπενθύμιση γαμώ το κέρατό μου ο μαλάκας).
    7) το ότι ενώ αδημονούσα να σε διαβάσω ήθελα να μην σε "πιέσω" ήδη θα κατάλαβες πως ήταν κάτι που μου άρεσε και για αυτό σε πρώτη ευκαιρία στον κοινοποίησα ...
    8) θεωρώ ότι στα προσωπικά blog δεν υπάρχουν κανόνες, ή μάλλον υπάρχουν αυτοί που έχει ο καθένας για τον εαυτό του. Για αυτό χαίρομαι που διαβάζουνε κάποιοι το δικό μου κι ας μην τους απαντάω άμεσα. Επίσης, δεν δέχομαι και τους κανόνες των παιχνιδιών. θεωρώ ότι δεν αντλούν από πουθενά ισχύ. Για αυτό, όταν μου ζητήθηκαν να γράψω 5 πράγματα για τον εαυτό μου, δεν ένιωσα καθόλου οφ-σάιντ γράφοντας 25. Γι'αυτό αν και οι λέξεις στο τρέχον παιχνίδι έπρεπε να είναι 5, εγώ έδωσα περισσότερες. Για αυτό και ενώ "μπορούσες" να προσκαλέσεις άλλους 5, εγώ προσκάλεσα καμιά δεκαριά. Για αυτό και το αν έβαλες τελικά τις λέξεις ή όχι, ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΚΑΜΙΑ ΣΗΜΑΣΙΑ! Το κείμενό σου ήθελα να διαβάσω!

    Τώρα κάνε μου την τελευταία χάρη: διάβασε πάλι το σχόλιό μου, γνωρίζοντας πλέον ότι σε αυτό κυριολεκτώ και δεν αφήνω "κρυφά μηνύματα".

    [κάνω post το μακρυνάρι μέχρι εδώ μπας και είσαι on-line να το διαβάσεις όσο γίνεται πιο γρήγορα και συνεχίζω με άλλο σχόλιο]

     
  • At 17/3/07 23:28, Blogger hracker

    Είχα διαβάσει κάπου πως όταν συναντιούνται δύο άνθρωποι, το 90% της επικοινωνίας τους είναι μη λεκτική. Κκινήσεις των άκρων, μορφασμοί, προσεγγίσεις ή απομακρύνσεις, χειρονομίες, τόνος φωνής, μυρωδιές και άλλα, περνάνε 9 φορές περισσότερη πληροφορία από τον λόγο. Αυτό μου φαίνεται πολύ λογικό και συνάδει με την εμπειρία μου. Έχω νιώσει την εμπειρία της επικοινωνίας με ανθρώπους χωρίς να μιλάμε καθόλου ή μόνον λέγοντας καλημέρα. Με κάποιους ανθρώπους είναι πιο πλούσια η μη λεκτική επικοινωνία. Μάλιστα, για να βεβαιωθώ ότι δεν είναι η φαντασία μου, το έχω τσεκάρει πολλές φορές. Δηλαδή ανταλλάξαμε μια καλημέρα, και κάποια άλλη στιγμή λέω "ξέρεις, όταν μου είπες καλημέρα, εγώ σε άκουσα να λες αυτό κι εκείνο και το άλλο. Κι όταν σου είπα καλημέρα κι εγώ, εννοούσα ετούτο κι εκείνο". Έτσι λοιπόν διαπίστωσα ότι η φαντασία μου παίζει πολύ μικρό ρόλο στην αίσθηση μη λεκτικής επικοινωνίας (σε συναντήσεις face2face). Από την άλλη, ιδίως στο internet όπου o λόγος είναι και βιαστικός και συχνά η "επικοινωνία" είναι με ανθρώπους από τους οποίους δεν έχεις καμια μη λεκτική παράσταση, μου έχει τύχει άπειρες φορές, άλλα να διαβάζω και άλλα να εννοεί ο γράφων. Επίσης πολύ συχνά άλλα εννοώ και άλλα καταλαβαίνουν αυτοί που τα διαβάζουν. Το πιο ωραίο όμως είναι πως μου έχει τύχει να διαβάζω ΔΙΚΟ ΜΟΥ κείμενο και να μην καταλαβαίνω τι εννοούσα ή να το "παρεξηγώ" LOL :-))

    Λόγω των παραπάνω, πιστεύω ότι το να μιλάει κανείς για επικοινωνία μέσω internet ΙΔΙΩΣ με ανθρώπους που δεν έχει συναντήσει είναι στην καλύτερη περίπτωση ανέκδοτο. Από την άλλη, στην πράξη, πολλοί από εμάς ανταλλάσουμε συχνά μηνύματα με αγνώστους στο internet και εκ των πραγμάτων δημιουργούνται εικονικές (κατ' εμέ) σχέσεις. Για αυτό, πιστεύω ότι όταν δημιουργούνται τέτοιες εικονικές σχέσεις (ιδίως όταν η αίσθηση από αυτές τις σχέσεις είναι θετική) πιστεύω ότι πρέπει να επισπεύδεται η φυσική γνωριμία (όταν λέω σχέσεις εννοώ αυτή που έχει ο καθένας μας με τους συχνούς του αναγνώστες και αυτούς που συχνά επισκέπτεται). Επανέρχομαι, όταν δημιουργούνται τέτοιες σχέσεις και ιδίως εάν αυτές αφήνουν ωραία αίσθηση πιστεύω ότι πρέπει να γίνεται άμεσα η γνωριμία. Αν δεν γίνει η γνωριμία σε φυσικό επίπεδο κινδυνεύει κανείς να νομίζει ότι σχετίζεται με ανθρώπους, ενω πρακτικά σχετίζεται με την αντανάκλαση της φαντασίας του στα ακροδάκτυλα αγνώστων.

    Δεν το έγραψα για αυτό, αλλά τα παραπάνω δείχνουν γιατί αν και όταν ανέβω Θεσσαλονίκη (εκεί σπούδασα κι εκεί είναι οι δύο καλύτεροί μου φίλοι) θα επιδιώξω να σε γνωρίσω σε φυσικό επίπεδο.

    Ξαναδιαβάζω το post σου και θέλω να το δηλώσω και explicitly: ΔΕΝ μου φάνηκε αγενής η συμπεριφορά σου και ΔΕΝ με έκανες να αισθανθώ άσχημα.

    Τώρα θα μπορούσα να σου πω και συγνώμη που σε "μπέρδεψα" αλλά δεν το κάνω γιατί δεν είχα ίχνος δυσφορίας ή παραπόνου για να πω συγνώμη που άφησα "λίγο" παράπονο κι εσύ το είδες πολύ.

     
  • At 18/3/07 17:51, Blogger gitsaki

    Εγώ θα πω πολύ απλά ότι η Πάτι Σμιθ μου αρέσει!
    Γεια σου,Φιλομηλάκι.

     
  • At 19/3/07 02:13, Blogger Filomila

    hracker,

    με έστειλες! :) Τι ισοπεδωτικά σχόλια ήταν αυτά! Πρώτα από όλα θα πρέπει να σου απονείμω το βραβείο του πρώτου, σε τούτο το blog, πραγματικού post! :))

    Δεν μπόρεσα να απαντήσω σε real χρόνο, αλλά ούτως ή άλλως σε αυτήν την "εικονική" (κατ'εσέ) σχέση τι σημασία θα μπορούσε να έχει... ;)

    Χαίρομαι που δεν βρήκες τη συμπεριφορά μου αγενή. Χαίρομαι που παρεξήγησα! Στην περίπτωση που την έβρισκες αγενή θα σε θεωρούσα πολύ παρεξηγιάρη (!), αλλά επειδή δε χαλαλίζω για τόσο ασήμαντα πράγματα (για εμένα τα σχόλια κι αυτού του είδους οι γραπτές παρεξηγήσεις είναι ασήμαντες, χωρίς να σημαίνουν ότι ο άλλος γίνεται επίσης ασήμαντος) να χαλάω καρδιές, δε μου κοστίζει τίποτα να "ρίξω" τα μούτρα μου και να πω "συγνώμη".

    Εν πάση περιπτώση, το έχω ξαναπεί, το ξαναλέω: παρακαλώ εμένα να μην παίρνετε και πολύ στα σοβαρά.


    Συμφωνώ σε πολλά με τα σχόλιά σου.
    Οι κανόνες στα παιχνίδια και στη ζωή θεσπίζονται για να διευκολύνουν, όχι για να μας εγκλωβίζουν. Ο ευέλικτος όταν καταπιέζεται τους ξεπερνά
    (εν ολίγοις επικροτώ εσένα που τους παρέκαμψες όλους, εμένα που τους αγνόησα εντελώς, τη μαμά μου που με έκανε και γ*** τα παιδιά, τον μπαμπά μου που με έβγαλε τσογλανάκι πλην ευαισθητούλι και τρυφερούλι, τη γιαγιά μου για τα ρυζόγαλα που μου στέλνει, τη θεία μου για τα υπέροχα τσουρέκια που μου έμαθε να φτιάχνω, τον σκηνοθέτη μου, τον παραγωγό μου, εμένα δεν ξέρω αν με ανέφερα, ναι κι εμένα και το καλάμι μου που αγόγγυστα με αφήνει να το καβαλάω...!)

    Και, ναι, η μη λεκτική συμπεριφορά περνάει πολύ περισσότερα μηνύματα από τη λεκτική. Αν έχεις μάθει να συντονίζεσαι και να τα ακούς χωρίς να μπερδεύεσαι από τα λόγια καταλαβαίνεις πολύ γρήγορα και πιο ουσιαστικά τους άλλους.

    Θα διαφωνήσω, ωστόσο, ότι η επικοινωνία μέσω νετ είναι "ανέκδοτο". Τουλάχιστον η μέχρι τώρα εμπειρία μου έχει να μου επιδείξει περιπτώσεις ουσιαστικής επικοινωνίας.

    Και πάλι, όμως, καταλήγω μάλλον να συμφωνώ για τα περί συνάντησης τετ-α-τετ. Οι φόβοι για ενδεχόμενη κατάρριψη του ωραίου μύθου που έχει δημιουργηθεί και της εικόνας που έχει πλεχτεί στο μυαλό μας δε με αφορούν.

    Τέλος να σημειώσω ότι τόσα "ΔΕΝ" ΔΕΝ μου τα έχει ξαναπεί άντρας και νιώθω κάπως παραζαλισμένη από τις τόσες αρνήσεις! :))

    Thnx για το σχόλιο και για τον χρόνο που αφιέρωσες.


    PS: Για την "προδιάθεσή" μου θα επιχειρηματολογήσω άλλη φορά... ξέρεις πόσος κόσμος βρίσκεται ταμπελωμένος με σφραγίδα ψυχιάτρου λόγω "προδιάθεσης"?!? Για την a priori καλή μου διάθεση δε θα πω όμως τίποτα, όλα τα έχεις καταλάβει άτιμο! :)



    gitsaki,

    εδώ και δύο βδομάδες, άγνωστος λόγος, μου έχει κολλήσει το συγκεκριμένο κομμάτι.
    Συνέχεια αυτό μουρμουράω... Σκέψου τι θα λένε οι άνθρωποι στο δρόμο να με ακούνε "I haven't fucked much with the past, but I've fucked plenty with the future"...

    Η Patti είναι one of a kind.

     
  • At 20/3/07 00:08, Blogger antvol

    Τίποτε δεν καταλαβαίνω, αλλά δεν πειράζει.

    Μερικές φορές κι αυτό μπορεί να είναι γοητευτικό.

     
  • At 20/3/07 00:17, Blogger Filomila

    antvol,

    Αυτό που είναι γοητευτικό, είσαι εσύ που δεν καταλαβαίνεις! :)

    Διακοπτόμενος συνειρμός-ψευτοσουρεαλισμός από την πλευρά μου, πηδηχτός συνειρμός-φουλ σουρεαλισμός από την Πάτι...

    Λες να είναι η άγνοια που θρέφει τον θαυμασμό? Λες η γοητεία να βρίσκεται σε ό,τι δεν βλέπουμε? Λες να αρχίσω να κυκλοφορώ με μπούρκα? Ή έστω πλερέζα?

     
  • At 11/4/07 16:46, Blogger Aphrodite

    "...Ι wake up. I am lying peacefully I am lying peacefully and my knees are open to the sun. I desire him, and he is absolutely ready to seize me. In heart I am a Moslem; in heart I am an American; in heart I am Moslem, in heart I'm an American artist, and I have no guilt. I seek pleasure. I seek the nerves under your skin. The narrow archway; the layers; the scroll of ancient lettuce. We worship the flaw, the belly, the belly, the mole on the belly of an exquisite whore. He spared the child and spoiled the rod. I have not sold myself to God."

    Ο Τζήζους και η μάνα του!!!

    Τι φοβερό κείμενο ήταν αυτό?!?!

    Εμ, όταν είναι να κάνω ρομαντζάδα σε κάποιον υψηλών οκτανίων, θα μου γράψεις τα ραβασάκια? Διότι εμενα -ως οδοστρωτήρα- θα μου βγαίνουν σε στυλ "πέσε πίτα να σε φάω, κι άμα δε γουστάρεις, σάλτα και πηδήξου"...

    ΛΟΛ!!!

    Χριστός Ανέστη (με τέτοιο ταλέντο!!!)

    Και Καλό Απόπασχα πλέον (απόκαμα, απόγιομα, απομεσήμερο, κατάλαβες...)
    :))))

     
  • At 15/4/07 13:24, Blogger Filomila

    aphro,

    Ο Τζήζους και η μάνα του, ο Έρως ("σαλάμι αέρος") και η (θεά) μάνα του, σαν πολλά οιδιπόδεια ν' ανιχνεύω στην βλογόσφαιρα...! :)))


    Ε χμ, να σου πω, τα ραβασάκια αν, αντί να στα γράφω, τα ΑΝΤΙγράφω πειράζει???
    Όχι, γιατί άμα θες "...knees open to the sun..." και "...he is absolutely ready to seize me..." και "...we worship the flaw..." θα πρέπει να μπει η Patti μέσα μου (κι όσο και να χτυπιέται, να μην την αφήνω να βγει!)!

    Άκου τι θα γίνει, θα σου γράφω (αντιγράφω) εγώ τα ραβασάκια για το χαϊοκτανογκομενάκι, κι εσύ αναλαμβάνεις ιδιαίτερα να μου μάθεις τα "πέσε πίτα να σε φάω" (χωρίς να με πλακώσει, έτσι?!).
    Deal?! (χωρίς Φερεντίνο)


    Καλό Απόβραδο κι από μένα!


    PS: Ο Ανέστης στέλνει χαιρετίσματα... ;)

     
  • At 30/4/07 18:19, Blogger Christophorus

    Φιλότιο ή όχι, δεν γλυτώνεις...

    Γιαααα πέρνα απ' το καλύβ'!

    Σου έχω πρό(σ)κληση. Αν δεν μπορείς ' ανεβάσεις, απλά γράψε τους τίτλους από πέντε τραγούδια που αγαπάς πολύ...

    Ασπάζομαι την δεξιάν σας

     
  • At 30/4/07 22:58, Blogger Filomila

    christophorus-stavrophorus (λέω που με τη σταύρωση (άλλων) τα πας καλά..!),

    σπεύδω!
    Στις διαταγές σου δε θα πω, καθώς μια Έλνταρ δεν υπακούει κανέναν πέρα από τον εαυτό της. Θα πω, όμως, στις επιθυμίες σου!

    Χαίρε!

    P.S: Ασπάσου και την αριστερή, δε μου αρέσουν οι διακρίσεις!

     
  • At 6/5/07 18:43, Blogger Spitogata

    Μα πόσες Φιλομίλες να έχει η όμορφη Θεσ/νίκη...

    Αν κάποτε ήσουν στην Αθήνα και ζούσες στου Παπάγου...είμαι η φίλη σας...από απέναντι...Μας έχεις ξεχάσει!

    Ελπίζω να είσαι εσύ και ελπίζω να ξεπεράσεις την τεμπελιά που σε κρατάει μακρυά από τις blog δημιουργίες σου!

    Περιμένω επιβεβαίωση και επίσκεψη!

     
  • At 13/5/07 20:42, Blogger Filomila

    spitogata,

    αν και από παρεξήγηση, καλώς πέρασες κι από εδώ.
    Στην Αθήνα ήμουν πολλές φορές, καμία όμως ως μόνιμη κάτοικος. Είμαι αυτό που λέει κι ένα άσμα (ασμάτων) "μόνιμος κάτοικος θεσσαλονίκης". Λυπάμαι που δεν είμαι η γνωστή γειτόνισσα, πλην χαίρομαι που δε θα με φορτώσω με μια επιπλέον ενοχή (ότι σας ξέχασα). Επιπλέον, μπορείτε να θεωρήσετε ότι γειτονεύουμε στο διαδίκτυο και κάπως έτσι να αποκατασταθεί η σχέση με την (δική σας) Φιλομήλα!

    Πράγματι η Θεσσαλονίκη δεν έχει πολλές Φιλομήλες, ούτε η Αθήνα ούτε η Ελλάδα γενικά. Όσες είμαστε (τελευταία φορά που μέτρησα τις πολλαπλές προσωπικότητές μου κατέγραψα 9 διαφορετικές), άμα τη γέννησή μας μας πέρασαν τσιπάκι και είμαστε σε ειδικό πρόγραμμα προστασίας (όχι μαρτύρων αλλά εκλιπόντος είδους)!
    (Συγχωρέστε με για το σουρεάλ, αυτά γίνονται όταν απέχει κανείς από την μπλογκόσφαιρα για λίγο. Side effects!)

    :)


    hracker,

    θα μου επιτρέψεις να κοπιάρω από τούδε και στο εξής το Wi-Fi (W-gafaI) σου?!?
    Ξεπετάω ωσονούπω (μην το πάρουμε αυτό τοις μετρητοίς) Χριστόφορο και μετά θα περιλάβω και σένα.
    Αχ τι αγόρια είστε εσείς... Μεσ' στο καψόνι! :))

     
  • At 17/5/07 01:02, Blogger hracker

    Πόσα τέρμινα χωράει ένα τέρμινο;

    ΥΓ: τα κείμενά μου είναι open source και τα διαθέτω under the GPL licence ver 2.0

     
  • At 17/5/07 12:25, Blogger Christophorus

    Χμ... ώστε έτσι, ε; Στην "ξεπέτα", ε;

    Γκρμφ, γκρμφ...

    Και πού 'σαι: Μην αρχίσεις τα ψ-χειριστικά, τύπου "τέλειωσε το φιλότιμο", κτλ, δεν αγοάζουμε, δεσποινίς, και άλλοι και άλλες τα είπαν!

    Σου εδόθη πίστωσις χρόνου, αλλά αυτό παραπάει!

    Άντε!

    Ελπίζω να είσαι καλά, πάντως, και να απέχεις από το μπλογκάρειν δια καλόν σκοπόν...¨

    ;)

     
  • At 25/5/07 12:03, Blogger Christophorus

    Μωρέ Φιλομηλίδιον...

    Μωρέ, μη με παίρνεις τόσο σοβαρά, μωρέ....

    :>

     
  • At 25/5/07 15:40, Blogger Filomila

    Chris,

    σου 'στειλα mail (στο οποίο ελπίζω να απευθύνεται το σχόλιό σου και να μην είναι νύξη για την ασυνέπειά μου!).

    :)

     
  • At 1/6/07 20:52, Blogger McKat

    Αγαπητή Φιλομήλα, απαντώ εδώ επειδή ο χώρος του Γάτου έβγαλε κίτρινη κάρτα, και επειδή πριν σβήσετε το σχόλιό σας πρόλαβα να το διαβάσω και επειδή, τέλος, αναφερθήκατε και σε μένα.

    Τα όσα είπατε δείχνουν ότι δεν αντιληφθήκατε αυτά που διαβάσατε. Συνεπώς διαβάστε πιο προσεκτικά. Είναι απαραίτητο για να μη δημιουργούνται παρεξηγήσεις αλλά ούτε και να χάνεται χρόνος για το θεαθήναι.

    Όσα γράψατε είναι αυτονόητα. Και δεν μιλούμε για τα αυτονόητα ούτε για τα πολιτικώς ορθά. Ξέρετε η πραγματικότητα είναι αμείλικτη. Και ισχυρότατη και βγάζει τη γλώσσα - για ένα δευτερόλεπτο, παραπάνω δεν καταδέχεται να ασχοληθεί - στις μεγαλοστομίες που έχουν χιλιοειπωθεί.

    Εγώ έρχομαι σε επαφή με κάποιο κομμάτι των ερευνών που στις επιστήμες γενικώς και αορίστως μετριέται με ποσοστά. Στη δική μου περίπτωση, λόγω εργασίας, το "αντικείμενο" 'έχει μάτια, αυτιά και στόμα. Μη μου λέτε το σωστό. Θέλω το εργαλείο που θα με βοηθήσει να δείξω και να πείσω για το σωστό το μαθητή μου από τα Πατήσια που βλέπει το συμμαθητή του από τη Σιέρρα Λεόνε υπεροπτικά γιατί αβασάνιστα έρευνες επιστημονικές του δίνουν όπλα. Το ότι δεν είναι επαρκείς, εγώ το γνωρίζω, όπως γνωρίζω πως η επιστήμη συχνά προχωρά αναιρώντας τον εαυτό της. Επειδή λοιπόν πολύ καλά το ξέρουν και οι εκπρόσωποί της, καλό θα ήταν να διευρύνουν τις οπτικές τους και να υπολογίζουν και άλλους παράγοντες.

    Αυτά.

    Δεν ξέρω αν εδώ υπάρχει όριο λέξεων ή περιορισμός θεμάτων...

     
  • At 1/6/07 21:16, Blogger Filomila

    mckat,

    καλώς ήρθατε κι από εδώ.

    Όριο λέξεων δεν υπάρχει, διότι πολύ απλά οι επισκέπτες αυτού του μπλογκ είναι ελάχιστοι.


    Μακάρι όσα έγραψα να είναι πράγματι αυτονόητα. Η συζήτηση μάλλον το αντίθετο έδειξε.

    Ενδεχομένως να μην κατανόησα τα όσα διάβασα στο doncat. Ωστόσο έχω παρακολουθήσει τη συζήτηση από την αρχή κι έχω διαβάσει όλα τα σχόλια... Τέλος πάντων, ποτέ δεν είναι αργά για να αποδειχθεί ανεπαρκές το IQ μου!

    Λυπάμαι αν δεν κατανοήσατε το σχόλιό μου. Ελάχιστα αναφέρεται σε εσάς κι άλλωστε δεν είχα πρόθεση να ασχοληθώ με το συγκεκριμένο ζήτημα - θα ήταν τόσα πολλά αυτά που θα έπρεπε να ειπωθούν...

    Το σχόλιό μου σας αφορούσε μόνο στο βαθμό που χρησιμοποιήσατε τις έρευνες για να δείξετε ότι οι μαθητές σας έρχονται με πειστήρια. Και ακριβώς για αυτό τόνισα ότι οι έρευνες ΔΕΝ αποτελούν πειστήρια. Και οι μαθητές είναι σε θέση να το καταλάβουν αυτό αν τους το εξηγήσετε (βέβαια το να γίνει ο σκεπτικισμός κι η αμφισβήτηση καθημερινή τους πρακτική δεν ενισχύεται από το σύστημα διδασκαλίας, αλλά ακόμη κι ένας καθηγητής σε ένα μάθημα μπορεί να κάνει κάποια διαφορά).

    Δε θα σας πω ποιο είναι το σωστό. Και σε καμία περίπτωση δεν προτίθεμαι να σας δώσω εργαλεία για να πείσετε για το σωστό το μαθητή σας. Θα ήθελα να σας βοηθήσω να δώσετε στο μαθητή σας την δυνατότητα να γνωρίσει πρώτα, να νιώσει, να καταλάβει και μετά να επιλέξει, αλλά μια τέτοια δυνατότητα δεν παρέχεται από ένα σχόλιο.

    Ευχαριστώ για το σχόλιό σας.